De reis (Bal)kan bijna beginnen

We hebben vrij ! Voor 3 maanden! En vrij zijn houdt in dat Harrie alle mails, alle overdrachten en alle andere innovatieve innovaties erdoorheen gedrukt heeft en nu aan de bar in de voetbalkantines zijn sabbatical kan inluiden. Voor mij betekent het dat ook alle cliënten overgedragen zijn aan mijn bereidwillige collega's en alle declarabele zorgminuten ingediend zijn bij het zorgkantoor. Fijn dus.

Helen en Ellis moeten nog even doorwerken op school en kinderdagverblijf, maar verschil moet er zijn.

Waarom gaan we samen op reis in een kleine, 34 jaar oude , olielekkende Volkswagenbus vol met luiers en twee kleine kinderen naar landen met slechte wegen? Die vraag is eerder gesteld. En nog niet beantwoord.  Het lijkt een beetje op samen besluiten dat je graag kinderen zou willen. Je weet dat je het wilt, maar je weet niet precies wat een goed moment is en hoe zoiets dan zal gaan. 

Maar voor ons is het moment nu. ( van die reis dan hè, want kinderen hebben we al) . We pakken in de zomer 2015 de boel op en in en gaan gewoon. De kinderen zijn 2,5 en 4,5 jaar en hadden geen stemrecht, geen vetorecht, geen blanco stem. Maar ze waren vrij eenvoudig te verleiden met vooruitzichten van iedere dag zandkastelen bouwen, zwemmen , olijven en Griekse kaas eten. Ellis loopt bij dat laatste nu al te watertanden. Dat we ook slechte wegen, magere zwerfhonden en bergen vuil langs de weg tegen gaan komen ( sorry, heb deze info uit een reisboekje over Albanië dat ik aan het lezen ben ...niet uitgegeven door de plaatselijke VVV trouwens ) hebben we bij de kinderen maar achterwege gelaten. Maakt ook niet uit...

Als ik zin en WiFi heb , zal ik op dit blog wat neerpennen over onze reis. Misschien her en der aangevuld met een kek fotootje . Tot later! Groeten , nog vanaf mijn eigen bank in Nijmegen