Hieperdepiephoera!

4 kg vis is op. De dam is af. We kunnen dus weer door. De enige toeristen van Demir Kapija, familie Vollaard, vertrekken. Al heel wat jaren geleden zeiden we tegen elkaar dat het meer van Ohrid in Macedonie ons wel een mooie bestemming leek. Ik las toen een artikel in de Metro en het zag er allemaal fantastisch en mysterieus, zo niet idyllisch, uit. Inmiddels vliegt Corendon ook op Ohrid en is het niet meer zo uniek om daar rond te stappen. Via een lunchstop in de mooie stad Bitola arriveren wij ook.

Dat dacht ik allemaal toen ik met mijn voeten in het meer van Ohrid stond. “ zo, zo, ik sta nu toch maar mooi met mijn voeten in het meer van Ohrid , jaren na het lezen van het artikel.” Inmiddels had ik wel al een bloedzuiger aan mij hak hangen, de eerste waterslangen weer gespot en groene drijvende derrie aan mijn been geplakt. Wat betreft de waterslangen: Macedoniërs en andere goedgeïnformeerde toeristen  kunnen 100 keer zeggen dat de slangen niets doen, dat doen ze dus ook continu, maar ik vind het gewoon niet relaxed er uit zien. En de mede campinggasten ws ook niet, want er zwemt bijna niemand in het meer. ( De Duitse buurvrouw vertelde dat de zwaan en de eend nog gevaarlijker waren , jaja en zelf nooit dat water in). De camping eigenaar wist het goed samen te vatten: “ yes, there are watersnakes, but it’s characteristic of the lake ! Some people try to kill them all, but then there won’t be any watersnakes”…… lijkt mij persoonlijk een prima uitkomst.

Camping Rino. Mini camping Rino. Familie camping Rino. Gerund door…Rino. In Kalishta , ten zuiden van Ohrid , strijken we neer. Het is duidelijk dat we een bepaalde rust komen verstoren, omdat we allemaal erg dicht op elkaar staan. Hoe gaat het er aan toe:
We zijn de poort nog niet door en zitten nog in de bus of Rino staat met een glas raki klaar voor ons en een stuk gebak van het huis. We schuiven onze bus vlak voor 2 Duitsers die op een
“ Cultural and Intimate travel on ancient Roman Roads” zijn als we de slogan op hun caravan mogen geloven. Dit is vast een ongewenste intimiteit. Maar niet veel later schuift er een dikke camper voor onze bus en verdwijnt ons uitzicht. En daarvoor schuiven weer wat campers. Afgerond door een enorme monstertruck (dat een voormalig VN voertuig was) van  een sympathiek Belgisch echtpaar die eerder uit het water opgestegen leek dat dan die ook door de poort binnen gekomen was. Al met al een bont gezelschap dat in een kring staat op het kleine veldje. Centre of attention zijn de 2 wc’s waar iedereen het mee moet doen. Als je er iets te lang op blijft zitten ziet iedereen dat :)

Rino heeft mij geholpen met Harries verjaardag, omdat het best lastig is om met 2 kinderen vol continu aan je been een leuk cadeau te gaan kopen. En als het wel lukt, is het meestal binnen 5 minuten verklapt. (papa,ik mag niet zeggen dat we een kaart en ballonnen hebben gekocht… )
Harrie was jarig en we hadden de bus versierd. Helen begon al tegen 07.00 met kei hard zingen en we hadden de tafel mooi gedekt. De cadeaus (een literfles Bitter Lemon, een dvd en een T shirt en een taart) waren welkom. En daarna hebben we heerlijk gezwommen in een geweldig aquapark. Harrie kon zich uitleven in de adrenaline glijbanen, de tweede jeugdherbeleving na het dammen bouwen. Een massage en uit eten en hij kan er weer 364 dagen tegenaan wat mij betreft.  

De meeste uitjes in de omgeving bezoeken we per taxi (heel goedkoop) of bus. Zo ook de stad Ohrid. We hebben de burcht beklommen en wat door de stad gedrenteld. Persoonlijk vond ik het niet een heel indrukwekkende stad, maar het kan natuurlijk zijn dat ik verwend begin te raken. Harrie vond het wel bijzonder en Ellis was onder de indruk van de elementen uit de Ottomaanse periode. (grapje).

Op naar het westen van Macedonie: nationaal park Mavrovro. We slingeren via Struga en Debar door een gorge  langs mooie meren en rivieren. Werkelijk een mooie route om te rijden, de wegen zijn ook best goed. Totdat je een plek tegenkomt waar niemand meer de moeite neemt om afval IN de afvalbak te gooien, maar zo veel mogelijk ernaast. Zwerfhonden blij, nationaal park niet lijkt me.

We zijn aanbeland bij het noordelijkste meer : Lake Mavrovro.  Dit gebied is vooral populair als skiresort, maar heerlijk  om nu te zwemmen en te kamperen. Dit is wildkamperen, maar met toestemming van de meneer van het tourist office. We zijn ook niet de enige kampeerders: veel locals en een ander Westfalia busje uit Nederland. Ook hier wordt het afval rijkelijk achtergelaten, het doet ons denken aan onze reis door Rusland. Ik had tijdens de afwas net 4 grote zwerfhonden voor de bus staan…   

Morgen weer een frisse duik in het meer :)