Vaderdag in de herkansing

Papa Harrie verdient natuurlijk een mooie vaderdag. Ik had dus het cadeautje dat Ellis op het dagverblijf had gemaakt meegenomen. (Gelukkig deze keer geen volumineuze etagère , maar een platte snor op een stokje). Helen en ik raceten op zaterdagavond nog even naar een winkeltje voor een nieuwe koffiemok met Volkswagenbusjes erop en we waren voorbereid. Harrie zou in het zonnetje gezet worden…

Echt “ niets doen” kan niet. Het is een heerlijk gevoel van deze reis dat het alleen maar schitterend weer is, dat je iedere dag denkt: morgen doen we dit weer! en overmorgen ook ! En dan ook nog! Nog meer strand, zee, terrasjes en mooie idyllische stadjes! Echt een fijn gevoel. De andere kant is dat we iedere dag wakker zijn om 06.30 en wat tijd voor onszelf hebben tegen 20.30-21.00. En rond die tijd hangt Ellis meestal nog half in haar hangmatje en half met haar hoofd door het raampje te roepen/zingen/kletsen! De meisjes zijn te klein om zichzelf lang te vermaken of lang lief te zijn :). We zijn dus druk doende met elkaar de hele dag. En koesteren natuurlijk de momenten waarop iedereen relaxed is, we kunnen knuffelen en lachen. We forceren af en toe een siësta voor alle vier, wanneer Ellis slaapt en Helen een filmpje mag kijken. Dat is heerlijk. In dat opzicht  is het dus eigenlijk een gewone weekend-dag thuis, maar dan in zwembroek en bikini!

Maar ik dwaal af. Op vaderdag kreeg Harrie zijn cadeautjes , was blij, plakte zijn snor voor, maar moest daarna toch ook weer aan de bak: chauffeuren, luifel repareren , boodschappen doen etc. Luieren, verwend worden en relaxen is ook hier een beetje relatief.  In de week daaropvolgend kreeg ik nog mails van V &D en Hema met “ laatste kans Vaderdag aanbiedingen”. Ik vond dat echt dom, maar je snapt het al: we waren een week te vroeg met onze Vaderdag.

We hadden bedacht dat via de kust rijden altijd nog kan en dat het ook leuk zou zijn om via een paar eilanden de overkant te bereiken. Zo gezegd: vanuit de punt van Istrie naar Brestovac gereden en daar de ferry genomen naar het eiland Cres. We zijn nu in Cres op Cres. Een mooi groen en heuvelachtig eiland.

Op camping Kovacine zijn we nu al 3 dagen en het is er groot, maar ook mooi en rustig. Ik heb steeds het gevoel dat ik op een moeilijk te bereiken vaag Italiaans eiland ben beland met een jaren 80 sfeer. Het kan ook gewoon aan de vele Italianen liggen en de muziekkeuze. En het animatieteam is al actief !! Wat een geweldig iets is dat, een animatieteam. En ze zijn er bijna alleen voor ons! Ik sta ’s ochtends te gymnastieken met Vlado op muziek uit Dirty Dancing!!! Krijg bijna zin in “ de lift” . En er zijn ineens ook zoveel tourtjes te doen: met een piraten-glass-bottom-boat-naar-een-blue-cave, met een onderzeeër mee, naar stadjes in de buurt met de boot, treintjes….Harrie moet ervoor gaan liggen anders wil ik iedere dag op pad.

De campings die we in Kroatie gezien hebben zijn niet alleen groot, maar ook erg schoon. Een team van tuinmannen werkt zich in het zweet (en gaat in het speeltuintje naast onze bus pauzeren met flessen bier?) en de toiletgebouwen hebben 24/7 een schoonmaakster met zwabber lopen. Ik snap dat het rond 08.00 vies wordt, maar wat gebeurt er ‘ s nacht dat er doorgeveegd moet worden? Ik ben ook al tot de orde geroepen door zo’n dame omdat ik mijn broodbordjes waste in een bak die bestemd was om kleren in te wassen. Ordnung musst sein. Ik weet nu wel dat “geschirr” iets met afwassen is in het Duits en dat ik voortaan moet letten op de diepte van de bakken waarin ik iets doe. Verder een beetje onzin natuurlijk, maar wel fijn dat het schoon is.

We staan trouwens tegenover een klein stenen huisje. Toen we aankwamen dachten we dat het een klein stenen huisje was. Het was ook een klein stenen huisje, soort elektriciteitshuisje, maar de volgende ochtend gingen de luiken open en was het een bakkertje met super veel lekkere en verse broodjesdingen ! Goed wakker worden dus!

We zakken verder af op eiland Cres, dat doen we morgen. Ik denk dat het daar ook erg mooi is. Dan ga ik me verdiepen in de vraag of al die honden die mee zijn op vakantie het ook zo leuk vinden, leuker dan thuis. En nu Harrie insmeren want die is per ongeluk toch zo rood als een kreeft geworden op zijn rug.